سرکه گیری چوب در کوره های صنعتی – 09104385456
سرکه چوب چیست ؟
سرکه چوب یا اسید چوب ، مایعی تیره از خانواده اسید ها ، و در واقع اسید پیرولینگیور است، که از تقطیر چوب و دیگر سوخت های گیاهی به دست می آید.که حاوی ۸۰ الی ۹۰ درصد آب است ، که چندین ترکیب دیگر را نیز به دست می دهد. از جمله اسید استیک، استون، اتیل والاتر، متانول ،فرمالدئید و …
این محصول به عنوان یک فرآورده جانبی در صنعت خط تولید زغال فشرده به دست می آید. ساخت این فراورده در تهیه زغال به این دلیل است که گازی که از سوختن چوب حاصل می شود، اگر در شرایط بی هوا باشد، پس از خنک شدن به صورت مایع در می آید و اسید چوب را به دست میدهد.
ترکیبات تشکیل دهنده سرکه چوب
- آب
- متانول
- اسید استیک
- اتیل والرات( استر)
سرکه گیری در کوره زغال
در کوره های سنتی زغال فشرده می توان سرکه زغال به دست آورد:
برای این کار لازم است که شاخه های بریده شده درختان را در کوره ها قرار داد و روی آن ها را با خاک رس پوشاند تا منافذ بسته شوند.توجه داشته باشد که قطع درختان یا شاخ و برگ آن ها به منظور تولید سرکه چوب نه تنها غیر قانونی است، بلکه صرفه اقتصادی هم ندارد. بنابراین در صورتی که شاخه های ضایعاتی چوب در اختیار دارید می توانید اسید چوب به دست آورید.
با سوختن شاخه ها در دمای ۱۲۰ تا ۴۳۰ درجه سیلیسیوس ، در دودکش کوره قطره های قهوه ای رنگی به وجود می اید، که همان سرکه چوب یا اسید چوب است.البته ماده ای که به دست آمده سرکه چوب خام است، و باید به مدت ۳ ماه بماند تا سرکه چوب آماده به دست آید.
کاربردهای سرکه چوب
- افزودن این ماده در خوراک دام باعث بهتر شدن مزه گوشت و افزایش کیفیت آن خواهد شد.
- این ماده سبب بهبود عملکرد دستگاه گوارش دام ها می شود.
- سرکه چوب یک سم کشاورزی قوی اما کاملا بیضرر و ارگانیک میباشد .
- دفع حشرات و آفتها از گیاهان
- جلوگیری از سرایت بیماریهای قارچی و باکتریایی و ویروسی به گیاه
- ترکیبات طبیعی و قیمت مناسب آن را به جایگزینی مناسب برای آفت کشها و کودهای شیمیایی تبدیل کرده
- تولید محصولات درمانی و پزشکی از قبیل پد های چسب دار برای کف پا به منظور تصفیه خون
عملکرد سرکه چوب
باعث می شود قدرت جذب مواد غذایی از خاک توسط گیاهان بیشتر شود و سیستم دفاعی آن ها را تقویت می کند. همانطور که متوجه شدید این ماده کاملا طبیعی و ارگانیک می باشد و از تخریب چوب بدست می آید در نتیجه ضرری برای محیط زیست ندارد.
علاوه بر تقویت گیاهان، افزایش کیفیت خاک از جمله مزایای دیگر این محصول است و آفت های موجود در خاک را هم از بین می برد.
مزایا و معایب استفاده از سرکه چوب
به صورت طبیعی تولید می شود و هیچ آسیبی به محیط زیست یا موجودات زنده وارد نمی کند. در عین حال استفاده از آن مزایای فراوانی دارد که عبارتند از:
- ماده ای سالم و ارزان می باشد
- این ماده آسیبی به طبیعت وارد نمی کند
- استفاده از آن باعث تامین نیازهای گیاه می شود
- مقاومت گیاه را افزایش می دهد
تاریخچه سرکه چوب
استفاده از این ماده در دوران باستان با اهداف مختلفی تنها در بخشی از مناطق جغرافیایی رواج داشته که جهت مصرف خوراکی، کشاورزی و پزشکی بوده است.
در اواسط قرن شانزدهم میلادی، یک شیمی دان آلمانی به نام ژوهان رودولف گلابر این ماده را به طور علمی ارزیابی کرد اما با این حال بیشترین استفاده از آن به عنوان خوراکی یا درمان زخم های ناشی از بیماری بود و سر انجام در قرن نوزدهم استفاده از این ماده رایج تر شد. در این زمان از سرکه چوب به عنوان طعم دهنده استفاده می کردند و تحقیقات بیشتری روی آن انجام شد که نتیجه آن فهمیدن تاثیر چشمگیر این مایع در زمینه های کشاوری بود.
سایر کاربردهای سرکه چوب
این ماده به دلیل داشتن مواد مختلف در خود که همگی طبیعی هستند در بخش های مختلفی به کار می رود. برخی از مصارف سرکه چوب عبارتند از:
- تولید داروهای مختلف برای حیوانات (دود مایع برای زنبور عسل، انگل کش دام و…)
- تولید محصولات پزشکی / درمانی مانند پدهای چسب دار برای کف پا (جهت تمیز کردن خون)
- ساخت مواد نگهدارنده غذایی (با روش های مختلفی مانند دود کردن یا استفاده از مایع روی محصول و…)
- تولید کودها
- ساخت سموم دفع آفت ها
- استفاده برای تولید مواد آرایشی و بهداشتی
- تولید طعم دهنده های مختلف مانند اسانس سیب
- همچنین در صورت اضافه کردن سرکه گوشت به موادی که حیوانات پرورشی از آن تغذیه می کنند طعم گوشت آن ها را بهتر کرده و دستگاه گوارشی حیوان را بهبود می بخشد.
نحوه تولید سرکه چوب
این ماده به طور طبیعی و ارگانیک تولید شده و از تخریب چوب بدست می آید. در واقع تولید سرکه چوب از سوزاندن چوب تازه در کوره زغال آغاز می شود، بدین ترتیب با انجام مراحل مختلفی محصول نهایی تولید شده (سرکه چوب خام) از واکنش های شیمایی به صورت مایع، از کوره خارج می شود.
تشخیص مقدار مناسب سرکه چوب
برای استفاده از سرکه چوب ابتدا آن را با مقدار مشخصی از آب ترکیب می کنند. سپس با توجه به اهداف و شرایط، مقدار مختلفی از این مایع استفاده می شود. برای مثال:
- بکارگیری نسبت ۱:۲۰ به خاک، برای آفت کشی
- استفاده از نسبت ۱:۵۰ به خاک، جهت از بین بردن علف های هرز
- استفاده از نسبت ۱:۱۰۰ برای تقویت ساقه، ریشه و جلوگیری از پوسیدن آنها
- بکارگیری نسبت ۱:۲۰۰ به خاک، جهت جلوگیری از بروز آفت ها و کپک ها و رشد سریع تر گیاه
- نسبت ۱:۴۰۰ برای گیاه، جهت جلوگیری از شپش
- استفاده نسبت ۱:۵۰۰ برای تشکیل میوه و افزایش رشد آن ها